Tijdens het professionals programma van SPRING slaan SPRING Academy en Rooms Performance Festival de handen ineen om kennis, netwerk, inspiratie en plezier te delen.
Bijgestaan door een aantal inspirerende gasten zoals choreograaf Katja Heitmann en Marres directeur Valentijn Byvanck, wordt het gesprek aangegaan over performance in een museale context.
SPRING vindt plaats van 23 mei – 1 juni in Utrecht. Laat je onderdompelen in een intensief en rijk festivalprogramma dat zich uitstrekt over tien dagen en over de hele stad.
Het Rooms Performance festival wordt georganiseerd door Marres, VIAZUID, de Brakke Grond, Dansateliers en FASHIONCLASH. Op 10 augustus is er een Rooms Reprise, waarbij je het stuk PAL van Merette van Hijfte en Pleuni Veen kunt bekijken. In januari 2025 vindt het Rooms Performance festival weer plaats.
Afgelopen januari presenteerden Marres, VIA ZUID, de Brakke Grond, Dansateliers en FASHIONCLASH het performance festival Rooms.
Deze zomer zullen Merette van Hijfte & Pleuni Veen in het ijshuis van Marres een reprise geven van hun performance PAL.
Het beeldende gedicht PAL geeft vorm aan het moment dat we vrijheid inruilen voor veiligheid. Hiermee speelt het duo in op de verschillende betekenissen van het bijwoord, dat naar de oorspronkelijke uitdrukking ‘pal staan’ refereert, met de figuurlijke betekenis ‘onbeweeglijk zijn’ of ‘standvastig zijn’.
Pleuni Veen Pleuni Veen (1994, NL) wordt als wiskunde studente geïntrigeerd door de balans tussen het bepaalde en het onbepaalde karakter van de wereld, en tussen het begrijpen en het ongrijpbare. Contact, wrijving en verwondering staan centraal in haar werk.
Merette van Hijfte Merette van Hijfte (1994, NL) is een speelse speler en energieke maker, die niet schuwt om vanuit haar intuïtie en impulsen te handelen waardoor haar werk explosief en schurend is. Sinds haar afstuderen aan de Mime Opleiding is ze actief als actrice en filmmaker en lid van het Collectief BAMBAMBAM.
We hopen je weer te zien op de volgende editie van Rooms, die gepland staat op 25 en 26 januari 2025.
Marres, VIA ZUID, de Brakke Grond, Dansateliers en FASHIONCLASH presenteren het performance festival Rooms.
Jonge makers en gevestigde talenten brachten performance, theater, beeldende kunst, dans, mode en muziek. Een weekend waarin fragiele jurken kleurrijk glas in lood tot leven brachten, waar de lichamen van dirigenten in levende partituren veranderden, manuscripten werden gedicteerd en een schoenenboer je meenam in absurdistische machtsverhoudingen.
Line up: buren Merette van Hijfte & Pleuni Veen Kinga Jaczewska Mauricio Limon David Maroto Genevieve Murphy Ika Schwander ism Fran Hayes
27 & 28 januari 2024 13:00-18:00u Locatie: Marres, Maastricht
Regulier: € 40,00 Student: € 20,00 Dagpassen zijn niet meer beschikbaar
De volgende editie van Rooms staat gepland op 25 en 26 januari 2025, we hopen je dan weer te zien!
Het programma van Rooms is hetzelfde op zaterdag en zondag, met uitzondering van de performance van David Maroto, deze zal plaatsvinden op zaterdag. Een dagpas geeft volledige toegang tot alle performances op één dag. Het restaurant Marres Kitchen is tot 18u open voor heerlijke hapjes en drankjes.
Line up
buren presenteert de prelude van het werk shoe/farm dat in februari 2024 in première gaat. Vanuit de werelden waarin Melissa Mabesoone en Oshin Albrecht opgroeiden, een boerderij in Zeeuws- Vlaanderen en een schoenenwinkel langs de Belgische kust, versmelten ze de werelden van ‘farm’ en ‘shoe’. Ze trekken de schoenen van hun (voor)ouders aan en spelen met gewoontes, gebruiken en specifieke zegswijzen verbonden aan het boerenleven en de schoenenverkoop. Hierbij koppelen ze hun belevenissen aan bredere maatschappelijke onderwerpen rondom productieprocessen, werkomstandigheden en consumentisme.
buren, het tweemanscollectief van Mabesoone (Knokke,1988) en Albrecht (Brugge, 1986), specialiseert zich in het spelen van kritisch-absurdistische stukken over huiselijkheid, gender, (kunst)geschiedenis en neoliberalisme. Hun werk werd eerder getoond op podia in binnen- en buitenland, waaronder bij Centrale Fies (Italië), Teatro Nacional D. Maria II (Portugal), Szene (Salzburg) en binnen het discursieve programma Feminist School. Het collectief bracht een graphic novel uit getiteld STW, your favourite station! en is vanaf 2023 huisartiest bij het Kaaitheater.
concept by buren (Oshin Albrecht & Melissa Mabesoone) created with: Oshin Albrecht, Melissa Mabesoone, Benjamin Cools, Benne Dousselaere, Vera Martins, Famke Dhont, Margaux Janssens produced by: au bureau co-productie: Kaaitheater, Kunstencentrum BUDA, workspacebrussels, C-takt, KAAP, de Brakke Grond, Theaterfestival Boulevard, Playground festival (STUK, Museum M), apap-FEMINIST FUTURES, a project co-funded by the Creative Europe Programme of the European Union, Marres
Pleuni Veen en Merette van Hijfte presenteren het beeldende gedicht PAL, dat vormgeeft aan het moment dat we vrijheid inruilen voor veiligheid. Hiermee spelen ze in op de verschillende betekenissen van het bijwoord, dat naar de oorspronkelijke uitdrukking ‘pal staan’ refereert, met de figuurlijke betekenis ‘onbeweeglijk zijn’ of ‘standvastig zijn’.
Veen (1994, NL) wordt als wiskunde studente geïntrigeerd door de balans tussen het bepaalde en het onbepaalde karakter van de wereld, en tussen het begrijpen en het ongrijpbare. Contact, wrijving en verwondering staan centraal in haar werk.
Hijfte (1994, NL) is een speelse speler en energieke maker, die niet schuwt om vanuit haar intuïtie en impulsen te handelen waardoor haar werk explosief en schurend is. Sinds haar afstuderen aan de Mime Opleiding is ze actief als actrice en filmmaker en lid van het Collectief BAMBAMBAM.
Credits camera: Samuel van Keeken Muziek: Rint Mennes
Jaczewska maakte haar Rooms performance Raw and Tender in samenwerking met Agnese Forlani en Raphael Malfliet. De performance kijkt naar de functionaliteit en de lichamelijkheid van het moederschap, met alle contradicties die het bevat. Het stuk is een reactie op haar eerdere gedicht mothers.
Jaczewska (Warschau, 1991) is een danser en choreograaf die zich richt op dat wat vaak onzichtbaar wordt gemaakt of gewoonlijk aan onze aandacht ontsnapt. Haar eerdere werk omvat performance, video, installatie, tekst en fotografie en werd gepresenteerd in theaterzalen zoals Kunstcentrum Nona (Mechelen) en Magdalenazaal (Brugge), maar ook bij kunstinstellingen als Kunsthal Antwerpen. In 2021 ontving ze de PrixFintroPrijs in de categorie theater en dans.
Forlani (1997) is een Italiaanse danser en textielmaker die momenteel haar masteropleiding dans aan het afronden is. In haar artistieke praktijk experimenteert ze met kostuums, scenografie en materialiteit in dialoog met het dansende lichaam.
Malfliet (Dendermonde, 1990) is een experimentele elektrische bassist, componisten geluidsartiest. In zijn werk onderzoekt hij de vertrouwdheid van geluid in relatie tot ons gevoel van plaats en ruimte. Hij bracht meerdere albums uit en is daarnaast actief in verschillende interdisciplinaire constellaties.
In 2022 presenteerde Mauricio Limón de León in samenwerking met Adriana Gonzalez Hulshof Garderobe Sessions, een exclusieve collectie glas-in-lood haute couture jurken. Tijdens Rooms is de collectie het onderwerp van de voorstelling Flowing Sands Slogans. Hier brengen Limón de León, Mahoalli Nassourou, Justine Olguín, Laia Vancells Pi en Manu Sol Mateo een vloeiende geometrische choreografie op de muziek van Alejandro Contreras Pascual en Limón de León. Flowing Sand Slogans is geïnspireerd door Samuel Beckett’s korte televisiespel Quad (1981). Een ontmoeting tussen vier personages mondt uit in een onsamenhangende catwalkvoorstelling van mechanische bewegingen.
Eerdere tentoonstellingen van Limón de León (Mexico City, 1979) zijn onder andere A gigantic broom to uncover compelling narratives (Rotterdam, 2020), El primero que ria (Parijs, 2023) en zijn huidige tentoonstelling Memoria ciega in Museo Cabañas (Guadalajara), gecureerd door Victor Palacios. Hij wordt vertegenwoordigd door Ellen de Bruijne Projects (Amsterdam), Pequod.CO (Mexico) en Wild Palms (Düsseldorf).
Adriana Gonzalez Hulshof is directeur van Museum Kranenburgh, een museum voor moderne en hedendaagse kunst in Bergen. Ze was oprichter en directeur van Amsterdam Art|Weekend, werkte voor Nationale Opera & Ballet en ontwikkelde kunstprogramma’s voor het International Documentary Film Festival Amsterdam, het Prins Claus Fonds, ArtHub Asia en anderen.
Vancells Pi (Blanes, 1993) voltooide haar formele dansopleiding aan Codarts Rotterdam, en is sindsdien onderdeel geweest van het Tanz Luzerner Theatergezelschap, Habemus Corpus en de gezelschappen van Roberto G. Alonso en Mari Rovira Crea. Momenteel danst ze voor het Nationale Opera & Ballet en voor verschillende kunstfestivals door heel Europa.
Transdisciplinair kunstenaar Sol Mateo Rivas Álvarez (Mexico Stad, 1989) neemt zijn eigen seksualiteit als uitgangspunt voor zijn artistieke verkenningen van genderstereotypen, schoonheid en moraliteit. Zijn werk was recentelijk te zien op het internationale theaterfestival Temporada Alta (Peru) en in het Centre National du Costume et de la Scène (Frankrijk).
Nassourou (Mexico Stad, 1983) werkt op het snijvlak van performance, theater, film en fotografie. Ze regisseerde en presenteerde de monoloog Medea Redux in 2013 en maakt deel uit van het internationale collectief Entre Minas. Als performer werkte ze samen met onder andere Barbara Foulkes (Arg- Mex), Pablo Helguera (Mex-USA) en Maj Britsen (Duitsland).
Lepke Olguin Oaxaca (Mexico City, 1999) studeerde antropologie aan de Paul Valery Universiteit in Montpellier van 2019 tot 2021. Ze is geïnteresseerd in dans, performance, muziek en spektakel en treedt momenteel op in samenwerking met het cabaretcollectief Las Suculentas, Manu Sol Mateo.
David Maroto’s performance is genoemd naar zijn nieuwste novelle Not All of Me Will Die. De novelle bestaat als een origineel manuscript waarin de auteur reflecteert op herinnering, schrijven en het verlangen naar een nageslacht. In de performance publiceert Maroto het werk door de inhoud te dicteren aan een groep deelnemers die hun eigen kopie met de hand schrijven. Op deze manier verspreidt Maroto zijn ‘orale novelle’ in handgeschreven unieke kopieën.
Maroto (Spanje, 1976) is beeldend kunstenaar. Hij promoveerde aan het Edinburgh College of Art met zijn onderzoek The Artist’s Novel: The Novel as a Medium in the Visual Arts. Dit is de eerste diepgaande studie naar de artist’s novel als fenomeen en volgt op Maroto en Joanna Zielińska’s project The Book Lovers; een verzameling en bibliografie van artist’s novels die ze in 2011 startten. Maroto’s autonome werk werd getoond in onder andere Kanal Centre Pompidou (Brussel), EFA Project Space (New York) en Vigil Gonzales Gallery (Buenos Aires).
David Maroto’s performance is alleen op zaterdag 27 januari 2024 te zien.
Een initiatief van Technology Driven Art, een onderzoeksgroep binnen de kunstopleidingen Zuyd in samenwerking met Out of Sight VZW en Marres. technologydrivenart.org out-of-sight.be
Genevieve Murphy’s Rooms performance Somewhere Someone Is Conducting Right Now stelt het lichaam voor als een partituur. Vier dirigenten, elk in een eigen kamer, zijn afhankelijk van vervagende muziek en herinneringen terwijl ze in gedeeltelijke stilte een zelfgekozen stuk orkestreren. Dit vestigt niet alleen de aandacht op de individualiteit van elke dirigent, maar ook op het muziekgenre en de omgeving. De overgangen tussen ruimtes, waar verschillende klanken in elkaar overgaan, worden eigenzinnige sonische zones. Als iedereen dirigeert en alles synchroon te horen is, zingt het huis van Marres.
Murphy (Schotland, 1988) studeerde af aan het Koninklijk Conservatorium van Glasgow, het Conservatorium van Birmingham voor muziek en het Koninklijk Conservatorium van Den Haag. Ze combineert in haar werk performance en beeldende kunst met hedendaagse klassieke muziek en richt zich daarbij vaak op psychologie en fuctiebeperking. Haar composities zijn uitgevoerd in concertzalen en kunstgalerieën, waaronder het Concertgebouw, het Muziekgebouw, W139, Stedelijk (Amsterdam), La Fenice (Venetië), Old Fruitmarket (Glasgow) en Theatre Spektakel (Zürich). Ze werd in 2019 toegelaten als erelid van The Royal Birmingham Conservatoire.
Ed Liebrecht studeerde cum laude af aan de Royal Academy of Music, waar hij de Fred Southall Prize kreeg voor zijn laatste optreden. Hij streeft ernaar om ideologische verscheidenheid te brengen in zijn werk door invloeden vanuit verschillende muziekgebieden te incorporeren. Een samenwerking met het jazzorkest van Oxford University Orchestra, en een terugkeer naar het Haydn Chamber Orchestra voor het Walton Vioolconcert liggen in het verschiet.
Componist en dirigent Ezequiel Menalled (Buoneos Aires, 1980) behaalde zijn Bachelor- en Masterdiploma in dirigeren aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Hij werkt met verschillende genres, met of zonder het gebruik van elektronica en andere technologische media, variërend van solo’s tot grote ensembles. In 2003 richtte hij het Nederlandse Ensemble Modelo62 op, waarvan hij sindsdien artistiek leider is.
Libia Hernandez (Cuba, 1965) verwerpt het idee dat klassieke muziek alleen bestemd is voor een kleine elite, en probeert nieuwe luisteraars en een steeds bredere groep mensen klassieke muziek te laten ervaren als actueel, noodzakelijk en onvervangbaar – als een blijvende kracht die culturen en continenten overbrugt. In 2024 dirigeert Hernandez een nieuwe opera geschreven door Monique Krüs, Piratenkoningin bij de Nederlandse Reisopera.
De Baskische dirigent en violiste Mirari Etxeberria Guerrero (Andoain, 1998) is de oprichter, artistiek leider en chef-dirigent van het Jeugdorkest van Pamplona. Ze heeft een bachelor in viool en een master in muziekwetenschap. Momenteel is zij bezig met de afronding van haar formele opleiding aan het Conservatorium van Amsterdam. Als assistent-dirigent werkte ze eerder met Juanjo Mena, Martin Sieghart en Ryan Bancroft.
Composer: Vanessa Lann Piece: 9×13 Orange Drummer Beat! Performed by: NeoFanfare 9×13 Composer: Tan Dun Piece: Circle with Four Trios, Conductor and Audience (1992) Performed by: Nieuwe Ensemble Composer: Beethoven Piece: Symphony No. 9 in D minor, Op. 125 – “Choral”: 2. Molto vivace Performed by: Royal Concertgebouw Orkest Composer: Luciano Berio Piece: Sinfonia for 8 Voices and Orchestra: III. in Ruhig Fließender Bewegung Performed by: Electric Phoenix and Royal Concertgebouw Orkest
Ika Schwander en Fran Hayes presenteren Someone, I tell you, in another time will remember us. De performance, met verwijzingen naar de nimf Daphne en de dichter Sappho, is gewijd aan transformatie, van mens naar boom, van leven naar dood. Ze creëren een omgeving waar prikkels zeldzaam zijn en het publiek ruimte heeft om te ademen. In die ruimte ontstaan vragen die normaal gesproken verloren gaan. Wat zou iemand kunnen bewegen om het menselijk bestaan op te geven voor iets anders?
Schwander (Luxemburg, 1999) studeerde in 2023 af aan de performanceopleiding van de Toneelacademie Maastricht met haar voorstelling è vero, è vero, è vero, een co-productie van VIA ZUID en Festival Cement. Ze maakt beeldende voorstellingen en werkt het liefst op het grensgebied tussen verschillende media. In haar werk onderzoekt ze thema’s zoals trauma, zorg, religie, ecologie en de dood.
Hayes (Dorchester, 1999) is een multimediakunstenaar die de relaties onderzoekt die zich vormen in de ruimtes tussen het digitale en het fysieke. De kunstenaar vermengt invloeden uit science fiction met actuele kwesties zoals ecologische ineenstorting en de gevolgen van het kapitalisme en alledaagse gebeurtenissen in werk dat varieert van 3D-modellering en animatie tot keramiek en schrijven. Hayes is gevestigd in Londen.
In het weekend van 4 en 5 september 2021 lanceerde Marres het performance festival Rooms. Rooms presenteert nieuw werk van jonge makers en gevestigde talenten. In de huiselijke kamers van Marres wisselen uitdagend theater, dromerige films, intieme dansstukken en bijzondere beeldende kunst elkaar af. Achter de kamerdeuren nemen een tiental makers je twee dagen lang mee op een expeditie naar onontgonnen werelden.
Overzicht
Bekijk meer
Bekijk meer
Programma
Za: 12.00 & 15.00 / Zo: 15.00 (balzaal)
Kiem is een gedachtestroom die zichzelf met horten en stoten probeert in te halen. Een mislukte denkoefening over schaal, context, taal en de mens.
Za: 13.30 / Zo: 13.30 & 16.30 (balzaal)
In GOT 2 4 GET poogt Koning zichzelf en de wereld niet langer op te delen in één ik en miljoenen anderen. Ze geeft zich over. In een rituele bezwering met het publiek aan haar zijde, tart ze de zwaartekracht en zingt ze gedachten weg met één doel: op te mogen lossen in een groter geheel.
Za: 12.45 & 15.45 / Zo: 14.15 (schouwkamer)
Treat thy neighbour as thyself is als een gedachtestroom die het ongemak van je mening uiten onderzoekt. Een vrouw zit op een stoel, die om onbekende reden op een platform staat. Ze heeft iets te zeggen en ze zal moeten uitzoeken hoe dit te doen. Misschien richt ze zich specifiek tot iemand. Het ene moment lijkt het podium haar woorden te benadrukken, op andere momenten spreekt het haar juist tegen.
Za: 16.15 / Zo: 12.00 (balzaal)
In deze persoonlijke solo, waarin verhalen en dans elkaar afwisselen, staat afscheid nemen centraal. Op het randje van roddelpraat schetst Levi een geschakeerd beeld van afstand en intimiteit binnen haar familie. Ze nodigt je uit na te denken over je eigen familiegeschiedenis en het afscheid nemen van vorige generaties. De voorstelling daagt je uit open te staan voor begrippen als vergankelijkheid, herinnering en verleden.
Zo: 13.30 & 15.00 (tuinkamer)
Twee lichamen in een ononderbroken omhelzing: huid op huid, botten verstrengeld en spieren volhardend gekruist. Sinds de wereldwijde uitbraak van het coronavirus is onze benadering van fysiek contact drastisch veranderd. Omhelzen is een zeldzame handeling geworden die alleen nog in de privésfeer plaatsvindt. In presence of an embracement benadrukt het belang van de eenvoudige, maar vitale omhelzing.
Za: op het kwartier tussen 12.30 – 13.30 & 14.00 – 15.00 & 15.30 – 16.15 / Zo: op het kwartier tussen 12.45 – 13.30 & 14.00 – 15.00 & 15.30 – 16.30 (filmkamer)
Het fotografische verhaal Flipping The Bird neemt je mee naar de duinen; het startpunt van een zoektocht naar contact maken met flora en fauna. De film eindigt in een explosie, een pleidooi om los te komen van je vaste grond en een nieuwe richting te kiezen. Flipping The Bird is een prachtig en compact kunstwerk, waarin taal en beeld elkaar voortdurend versterke
Za: 14.15 / Zo: 12.45 & 15.45 (schouwkamer)
In Ik ben gestolen doet Schouten een poging iets te delen over het onderwerp waar ze het bij voorbaat niet over wil hebben: de onvoorwaardelijke liefde van kind voor ouder. Deze monoloog is een brief aan haar vader. Ze eist van hem, verlangt van hem, heeft hem lief en blikt op hem terug. In een sobere setting staan de tekst en haar aanwezigheid op de vloer, die ze als instrument gebruikt, centraal
Za: 13.30 & 16.30 / Zo: 12.00 (tuinkamer)
Ten of Swords is een langzame verkenning van het overgangsmoment van leven naar dood. Een ruimte, spaarzaam versierd met geluid, gereedschap en wezens, nodigt je uit tot het verkennen van een laatste adem
Van zijn zoon uit Lomé in Togo ontving Teeken (1944) een foto waarop zijn zoons vrouw, schoonmoeder, twee kinderen en schoonfamilie staan afgebeeld. De compositie van de foto inspireerde hem tot het motief voor een schilderij: het warrige ritme van hun hoofden en ledematen rond de rommelige salontafel binnen de gesloten vorm van het zware bankstel.
In deze 24 gouaches onderzoekt Teeken (1944) de chaos en orde van zijn keukentafel. Dagelijks ziet hij deze ronde tafel, dikwijls volgeladen met spullen. De beeldrijm van cirkelvormige objecten als kopjes, borden en glazen tegenover andere, haast vormloze, spullen zoals een doorzichtige plastic zak: de complexiteit, wanorde en tegelijk een zekere rangschikking fascineren hem.
Wilsons film is een omgekeerde droom waarin wij verdwijnen. Ze heeft te lang om haar eigen as gedraaid en de aarde, minder en minder vast, opent zich. Wat gebeurt er aan de uiteinden van de cirkel? Wilsons werk creëert een open ruimte voor verbeelding en magie. Als kijker laat je het bekende los, om verrast te worden door de onbegrensde mogelijkheden binnen en buiten deze wereld.
Za + Zo: doorlopend 13.00 – 16.00 (tuin)
In de stadstuin van Marres luister je naar verhalen over kunstwerken van over de hele wereld met De Onzichtbare Collectie. Vervolgens kun je, samen met je gezin of vrienden, aan de slag met het verbeelden van deze prachtige verhalen.
In het weekend van 10 en 11 juni 2023 vond de tweede editie van het performance festival Rooms plaats.
Rooms presenteert wervelende dansstukken, raadselachtig theater, experimentele jazz en dromerige films. In de kamers van Marres nemen jonge makers en gevestigde talenten je mee op een expeditie naar onontgonnen werelden.
Collectief Imprography, geleid door de in Amsterdam gevestigde choreografe en performer Miri Lee (Zuid-Korea, 1975), is een onafhankelijk kunstenaarsplatform dat zich richt op geavanceerde niveaus van impromptu vormen van performance. Sinds 2018 organiseert Lee de Co-Session Series, waarbij een nauwe samenwerking tussen professionele dansers en muzikanten met verschillende artistieke achtergronden wordt gestimuleerd.
Judith Engelen (België, 1995) maakt fysieke en associatieve performances waarin ze snelle technologie combineert met trage literatuur. Daarnaast heeft haar werk steeds een sterke band met psychoanalyse en biologie. Abel Enklaar (Nederland, 1995) is een interdisciplinaire kunstenaar die het snijvlak van technologie, identiteit en omgeving verkent door middel van performances en installaties. Hun werk onderzoekt de impact van technologie op ons begrip van onszelf en de wereld om ons heen. Enklaar heeft hun werk gepresenteerd op festivals en locaties over de hele wereld.
Nina Marte Wilson (1998, Nederland) studeerde in 2022 af als performer en beeldend kunstenaar aan de toneelacademie in Maastricht. Tijdens haar studie begon Wilson het podium te vervangen door andere landschappen en zichzelf door objecten en elementen. Vanuit een theatrale achtergrond beweegt ze zich naar andere media, waaronder film, fotografie, animatie, installatie en voedsel. Op een speelse en inventieve manier creëert Wilson een ritueel waarin de toeschouwer stilte en ruimte wordt geboden om in het moment op te gaan. Alles wat getoond wordt, komt voort uit situaties of landschappen waarin ze zichzelf plaatst. Intuïtief werkend met zachte handen, aardt, verzandt, verzamelt en luistert ze, overweldigend en oprecht, op de meest subtiele manier.
Met een signatuur van diepgewortelde groove in combinatie met goed getemperde uitbarstingen heeft drummer Sun-Mi Hong (Zuid-Korea, 1990) zich stevig gepositioneerd in de Nederlandse jazzscene. Door het moment meditatief te benaderen, weet Hong iets geheel origineels op de bühne te brengen. Bekend om zijn aparte trompettoon, out-of-the-box creativiteit en diversiteit aan projecten is Alistair Payne (Schotland, 1995) een prominente naam binnen de nieuwe golf van de Nederlandse jazz.
Het werk van Arno Schuitemaker (Nederland, 1976) ontstaat uit existentiële vragen en is een voortdurende zoektocht naar het mysterie van ons lichaam en onszelf. Het is hyperfysiek en meeslepend, en wordt geprezen om de diepgang die ontstaat in de ontmoeting tussen het intieme en het universele. In zijn voorstellingen krijgt de zintuiglijke ervaring prioriteit boven het verhaal. Schuitemaker presenteerde zijn werk op gerenommeerde podia en festivals voor hedendaagse podiumkunsten in meer dan 25 landen.
Alesya Dobysh (Rusland, 1989) en Marina Pravkina (Rusland, 1986) ontmoetten elkaar 15 jaar geleden toen ze deel uitmaakten van de urban dance scene in Moskou. In die periode maakten ze zich de clubstijlen gericht op voetenwerk eigen, zoals House en UK Jazz Fusion, bestudeerden ze zelf de grondbeginselen van de hedendaagse dans en namen ze actief deel aan ‘dance battles’. Bij het ontwikkelen van hun choreografisch materiaal laten zij zich inspireren door de abstractie en deconstructie van voetenwerkpatronen. Ze verkennen hun onderlinge afhankelijkheid door regels te construeren en spelletjes te spelen, waarbij ze nieuwe manieren vinden om elkaars lichamelijkheid en beperkingen aan te vullen.
Overzicht
Bekijk meer
Bekijk meer
Rooms 2024
De derde editie van ROOMS staat gepland op 27 en 28 januari 2024, we hopen je dan weer te zien! Hou onze website en social media in de gaten.