Porous Grounds, Sacred Codes is een grootschalig tentoonstellingsproject dat je meeneemt in een krachtig en inspirerend verhaal over collectiviteit, migratie, diaspora en culturele identiteit.
De tentoonstelling opent op 20 december 2025 en zal het hele huis van Marres in beslag nemen. Porous Grounds, Sacred Codes wordt in nauwe samenwerking met het gerenommeerde Senegalese kunstinstituut RAW Material Company (Dakar) ontwikkeld. Uit hun team zijn twee curatoren aangesteld: Haja Fanta en Filly Gueye. RAW verzorgt daarnaast het voorbereidende online residentieprogramma én werkt mee aan een prikkelend publieksprogramma vol experts en verdiepende gesprekken.
Collectief proces
Zeven kunstenaars met wortels in West-Afrika: Yacine Tilala Fall, Selly Raby Kane, Maguette Dieng, Ican Ramageli, Hamedine Kane, Eva Diallo en Babacar Traoré Doli, creëren samen een zintuiglijke totaalinstallatie die gebruik maakt van sculpturen, geluid, textiel, video en performance. Hoewel iedere kunstenaar een eigen signatuur behoudt, staat het bijzondere, collectieve maakproces centraal. De tentoonstelling wil laten zien wat het betekent om in gezamenlijkheid een artistiek universum te bouwen waarin ieders achtergrond en perspectief ruimte krijgt.
Recht op ondoorzichtigheid
Geïnspireerd door het denken van Anne Dufourmantelle en Édouard Glissant onderzoekt de tentoonstelling ook de codes die verborgen blijven en het ‘recht op ondoorzichtigheid’. Het koesteren van de stille gronden van de cultuur ondersteunt het streven naar het behoud van eigenheid, maar is tevens een vorm van respect en een bron van intimiteit.
Publieksprogramma
Naast de tentoonstelling biedt het project een rijk educatief en publieksprogramma rond thema’s als erfgoed, culturele identiteit, migratie en zintuiglijke ervaring. Het programma omvat meertalige rondleidingen, filmvertoningen in samenwerking met Filmhuis Lumière, workshops over West-Afrikaanse tradities en muziek samen met DAR Cultural Agency, storytelling-avonden, podcasts en gesprekken met internationale experts.
Via een open call nodigt Marres makers uit om bij te dragen aan een bruisende, zintuiglijke vrijdagavondprogrammering.
Actueel
Porous Grounds, Sacred Codes kunstenaar Hamedine Kane neemt deel aan de 36ᵉ Bienal de São Paulo, te zien t/m 11 januari 2026. Zijn werk Les Ressources: Acte-#2 onderzoekt de uitputting van natuurlijke hulpbronnen, vooral in de mariene omgeving van Senegal en Brazilië.
Curatoren
(Londen, 1994) is curator, schrijver en onderzoeker met een veelzijdige en internationale praktijk. Ze verdeelt haar tijd tussen Londen en West-Afrika, waar ze samenwerkt met kunstenaars en organisaties aan tentoonstellingen en programma’s in de beeldende kunst. Haar onderzoek richt zich op cultuurbeleid en de culturele infrastructuur in stedelijke contexten, evenals op de artistieke productie uit West-Afrika en zijn diaspora. Onlangs verbleef Fanta drie maanden in Dakar met een beurs van het Arts Council DYCP-programma, waar ze onderzoek deed naar postkoloniale kunst en cultuurbeleid. Eerder nam ze deel aan het door CPD-geaccrediteerde Young Archivist Training Program (2023) van het Serendipity Institute, en was ze Writing Fellow bij de Black Embodiments Studio Arts Writing Incubator. Ze werkte eerder samen met onder andere het Southbank Centre, de National Portrait Gallery, The Africa Centre en HOME by Ronan Mckenzie in Londen. Daarnaast schreef ze voor tijdschriften als Contemporary& en Texte zur Kunst.
Filly Gueye (New York, 1988) is een Senegalees-Amerikaanse curator en cultureel strateeg. In haar werk onderzoekt ze zwarte identiteiten, verhalen uit de diaspora en manieren waarop cultureel erfgoed wordt bewaard en doorgegeven. Ze woont en werkt in Dakar, waar ze als Curator of Programs verbonden is aan RAW Material Company. Haar praktijk richt zich op onderzoek, verhalen en het ondersteunen van kunstenaars door middel van residenties en gesprekken over thema’s als identiteit, verbondenheid en sociale en culturele vragen. Voor Gueye zijn residenties plekken van zorg en uitwisseling: laboratoria waar tentoonstellingspraktijken en artistiek onderzoek samenkomen in een proces van voortdurende reflectie in plaats van een afgewerkte presentatie. Gueye nam deel aan het symposium “The Radical Practice of Black Curation” aan Princeton University, georganiseerd door Tina Campt en Tavia Nyong’o, was gespreksleider bij het panel “How Do Museums Interact with Communities?” tijdens het EDI Global Forum in Napels (Italië), en nam deel aan rondetafelgesprekken tijdens de 1-54 Contemporary African Art Fair in Marrakesh (Marokko). Daarnaast schreef ze voor het 39e Hyères International Festival in Villa Noailles, voor het Atelier NdoketteCollective, en voor Verein K’s Visiting Critics Vienna (september 2024).
Kunstenaars
Yacine Tilala Fall (Washington D.C., 1997) is een conceptueel kunstenaar die animisme inzet als zowel materiële filosofie als middel om westerse ideeën over waarde, tijd en taal te ontregelen. Vanuit haar Senegalese achtergrond en belangstelling voor etnomedicinale tradities onderzoekt Fall thema’s als culturele identiteit, afkomst en intimiteit met materialen als klei, metaal, organisch weefsel en vezels. Haar performance-installaties en sculpturen vormen ensembles van vaten, plaatsen en systemen die de relatie tussen het lichamelijke en het onbekende traceren.
Selly Raby Kane (Dakar, 1986) is een multidisciplinaire kunstenaar die werkt met mode, film, digitale kunst, virtual reality en fotografie. In 2012 lanceerde ze haar eigen modelijn, waarmee ze haar praktijk verankerde in surrealisme en avant-garde esthetiek. In 2014 presenteerde ze Alien Cartoon, een baanbrekende modeperformance die de toekomst van Dakar verbeeldde en tevens het gelijknamige album van muzikant Ibaaku inspireerde. Een jaar later maakte ze The Other Dakar, een vernieuwende VR-film die Senegalese mythologie herinterpreteert. Recente projecten zijn onder meer de film TANG JËR (2020), waarineen bonte gemeenschap reflecteert op het leven in een straatrestaurant in Dakar, Jant Yi (2021), een korte film over extractivisme en de impact daarvan op Senegalese rituelen, en Penda Mbaye (2024), een fotoserie die traditionele gerechten transformeert tot surrealistische composities. Kane’s werk was onder andere te zien in MoMA PS1 en het Guggenheim.
Maguette Dieng (Barcelona, 1988) is DJ, producer, docent en muziekprogrammeur — maar bovenal een onvermoeibare onderzoeker van muziek en geluid. Ze is medeoprichter van het Jokkoo Collectief, waarmee ze audiovisuele en geluidswerken presenteerde op festivals als Atonal (Berlijn), Norient (Basel) en Manifesta(Barcelona). Daarnaast is ze verbonden aan Foc, een zelfbeheerde culturele ruimte waar ze klank- en kunstervaringen ontwikkelt die geworteld zijn in gemeenschap, intentie en zorg. In haar persoonlijke praktijk vertaalt Maguette de emoties en ritmes van het dagelijks leven in geluid op een poëtische, gevoelige en kritische manier. Voor haar is geluid zowel een instrument voor sociaal-politieke en persoonlijke verandering als een brug tussen verre werkelijkheden en innerlijke herinneringen.
Ican Ramageli is een nomadische kunstenaar die werkt met video, fotografie, performance, schilderkunst en muziek. Voor hem is kunst onlosmakelijk verbonden met de dagelijkse realiteit. Vanuit de overtuiging dat kunst ons in staat stelt de complexiteit van het bestaan en de urgenties van de wereld te doorgronden, een standpunt in te nemen en bij te dragen aan verandering, zoekt hij naar manieren om nieuwe vormen van bewustzijn en handelen te vinden. In zijn werk verweeft hij het politieke met het poëtische en probeert hij onze relatie tot de werkelijkheid telkens opnieuw uit te vinden. Als lid van het invloedrijke kunstcollectief Laboratoire Agit-Art pleit hij voor delen, samen creëren en een relationeel “wij” dat zo essentieel is voor de ontwikkeling van collectieve praktijken.
Hamedine Kane (Nouakchott, Mauritanië, 1983) is een Senegalees-Mauritaanse multi-disciplinaire kunstenaar. Oorspronkelijk opgeleid als bibliothecaris reisde hij in 2004 voor het eerst naar Europa met een beurs om het boekenvak in Parijs te bestuderen. Kort daarna vestigde hij zich in Brussel, waar hij zijn artistieke praktijk ontwikkelde rond zijn eigen migratie-ervaring. Hij werkt met film, fotografie, installatie, performance, tekening en gravure. In zijn werk ziet Kane grenzen niet als belemmeringen of scheidslijnen, maar juist als plekken van doorgang en transformatie.
Eva Diallo (1996) werkt met fotografie, video en installaties en verweeft daarin visuele verhalen opgebouwd uit fragmenten, anekdotes en haar familiearchief. Diallo Diery is een doorlopend project waarin ze de documentatie van de Fulani voortzet, een traditie die door eerdere generaties werd begonnen. In dit werk laat ze zien hoe haar familie zichzelf in beeld brengt — door henzelf en voor henzelf. In Bolol richt Diallo opnieuw haar lens op haar dierbaren en portretteert ze twee familieleden die naar Europa migreren. Vaak beweegt ze zich aan de randen van haar onderwerp. In plaats van bij te dragen aan de snelle consumptie van hedendaagse beelden, legt ze momenten en details vast die uitnodigen tot een gevoelige lezing van esthetische en maatschappelijke thema’s. Het is een poëtische vorm van ontcijferen — een handeling die de verbeelding prikkelt en de verschillende lagen van onze ervaring openlegt.
Babacar Traoré Doli (Dakar, Senegal, 1984) combineert diverse disciplines en media met een sociale praktijk. Voor hem draait kunst minder om tonen, en meer om leven. Hij wijdt zijn energie aan het zichtbaar maken van het werk van anderen en is sinds zijn jeugd een drijvende kracht achter kunst in zowel de publieke ruimte als in huiselijke kring. In L’Espace Medina, een culturele enclave binnen het familie-erf in Dakar, groeide hij op tussen kunst en gemeenschapsprojecten. Hij gaf leiding aan initiatieven als Dak’Art OFF, het Partcours Festival en galerie Selebe Yoon, en werkte mee aan herstelprojecten met Laboratoire Agit-Art en Set Setal. Zijn werk werd getoond op fotobiënnales en festivals in Bamako en Kaapverdië, en hij had solotentoonstellingen in Senegal en Australië. In 2018 won hij de Creativiteitsprijs (Prix de la Créativité) op het Quinzaine de la Photographie Festival in Cotonou, Benin. In 2020 werd hij genomineerd voor de “Salon Geew Bi” van het Institut Français.
RAW Material Company
RAW Material Company is een centrum voor kunst, kennis en samenleving. Het initiatief richt zich op tentoonstellingspraktijken, kunsteducatie, residenties, kennisproductie en het archiveren van theorie en kritiek over kunst. De organisatie bevordert de waardering en ontwikkeling van artistieke en intellectuele creativiteit in Afrika. Het programma is transdisciplinair en wordt gevoed door uiteenlopende domeinen zoals literatuur, film, architectuur, politiek, mode, gastronomie en diaspora. RAW Material Company werkt als een levendig netwerk van plekken voor ontmoeting en uitwisseling, waar het documentatiecentrum RAW Base, het residentieprogramma, onderzoek, tentoonstellingen en publicaties elkaar versterken en nieuwe ideeën, samenwerkingen en perspectieven laten ontstaan.
rawmaterialcompany.org
DAR Cultural Agency
DAR is een in Rotterdam gevestigde culturele organisatie en platform. Ze vertegenwoordigt enkele van de meest veelbelovende hedendaagse talenten in kunst, design en architectuur. DAR fungeert als een solide thuisbasis die ruimte biedt voor creatieve groei, via culturele programma’s, zorgvuldige programmering en betekenisvolle samenwerkingen tussen makers, musea, merken en gemeenschappen.
dar.nu
Grote opening Porous Grounds, Sacred Codes
Met veel plezier nodigt Marres je uit voor de feestelijke opening van de groepstentoonstelling Porous Grounds, Sacred Codes
Datum: Zaterdag 20 december 2025
Tijd: 17:00u
Locatie: Marres, Maastricht
gratis toegang
Voor de pers
Voor persverzoeken, beeldmateriaal en interviewaanvragen kun je contact opnemen met communicatie@marres.org.
Partners / Met dank aan:
Partners: RAW Material Company en DAR Cultural Agency
Porous Grounds, Sacred Codes wordt genereus ondersteund door: Het Cultuurfonds, VSB Fonds, Elisabeth Strouven Fonds, Stichting Kanunnik Salden/Nieuwenhof en Stichting DOEN.
Marres ontvangt structurele steun van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, de Provincie Limburg en de Gemeente Maastricht.
