Datum: 11 juli
Tijd: 18:00 – 20:00 uur
Met: Joeri Bruyninckx, Kristen Haring, Rachel Harkness, Anna Harris, Thijs Lagendijk, Ulrike Scholtes
Locatie: De Brandweer
Het vertalen van ervaring naar taal is een van de grootste uitdagingen in elk leerproces. Duizenden kookboeken lijken de bereiding van magnifieke maaltijden uit te leggen. Toch wordt hun succes vooral bepaald door de inventiviteit van de auteur in het vinden van het juiste taalgebruik om lezers het gebruik van kookgerei, de toepassing van snijtechnieken, precisie in timing en de verfijndheden van gericht proeven te laten doorgronden. Via een focus op hoe zintuiglijke vocabulaires worden gedeeld en hoe zintuiglijke ervaring wordt vastgelegd richt deze sessie over Fieldnotes zich op enkele van deze grote hiaten in ons begrip van het leren. Hoe leggen we observaties vast, delen we deze met anderen en verkrijgen we vaardigheden? Deze sessie verkent technieken voor het vastleggen en coderen van het zintuiglijke: van het volgen van vogelgeluiden en het uittekenen van yogahoudingen tot breien in morsecode.
Joeri Bruyninckx
Joeri Bruyninckx (1985) is universitair docent aan de afdeling Society Studies van de faculteit Art and Social Sciences in Maastricht. Zijn onderzoek is gericht op de relaties tussen technologie, zintuiglijke ervaring en wetenschappelijke kennis. Zijn werk behandelt specifiek de relatie tussen verschillende vormen van luisteren en wetenschappelijke opvattingen van auditieve perceptie, en hoe deze in moderne kennispraktijken zijn opgenomen. Zijn boek Listening in the Field: Recording and the Science of Birdsong, over de geschiedenis van geluidsopnames en het luisteren als een wetenschappelijk onderdeel van ornithologisch veldwerk, werd recent uitgebracht door MIT Press.
Kristen Haring
Kristen Haring (1970) is een historicus die wetenschap en technologie in relatie tot samenleving en cultuur bestudeert. Haar boek Ham Radio’s Technical Culture (MIT Press, 2007) onderzocht technische amateuractiviteiten, met name de hobbypraktijk van communicatie via tweewegsradio’s (‘ham radios’) in de Verenigde Staten. Als docent (meest recentelijk aan Stanford University) richt zij zich op praktische lessen die zijn ontwikkeld om het historisch begrip van studenten te verrijken. Haar onderzoek ontving ondersteuning van o.a. het Stanford Humanities Center (Palo Alto, California), het Max Planck Institute for the History of Science (Berlijn) en de Smithsonian Institution (Washington DC).
Ulrike Scholtes
Ulrike Scholtes (1986) is een sociaal wetenschapper die praktijken bestudeert waarin de lichamelijke sensitiviteit wordt getraind. Ze studeerde somatische praktijken in Europa en Azië – zoals somatische beweging, yoga, pilates, butoh-dans, mime, Laban Movement Analysis en diverse massagetechnieken – en ontwikkelde zich in de praktijk, maar ook als docent. Vanuit deze achtergrond in kunst, sociale wetenschap en bewegingspraktijken verricht zij een PhD-onderzoek (Universiteit van Amsterdam) naar technieken waarmee gevoeligheid wordt gearticuleerd en gemedieerd en naar de manieren waarop mensen hun zintuiglijk systeem toepassen bij het onderwijzen van voelen.
Afbeeldingen
